Rushcutters Bay / Sydney / Australia / dinsdag 5 maart
Het is zover ! Het is gedaan met reizen ! We leven niet meer op LaissezFaire . Enkel nog werken . Elk hoekje en kantje dat we zelfs nog nooit gezien hadden en wij vermoedelijk ook nooit meer te zien zullen krijgen wordt gewassen, geacetond en geazijnd . Zo werken we het schuldgevoel van LaissezFaire hier alleen achter te laten weg door haar nog een grote beurt te geven . Ze ziet er intussen beter uit dan nieuw, maar ik maak me niet te veel illusies : het is hier vreselijk vochtig en de zon bakt hier echt alles kapot . Niet evident de boot die ons langs al die mooie plaatsen bracht en waarop we zo genoten hebben, ook puur van het zeilen zelf, nu achter te moeten laten . Daarom alleen al is het eigenlijk veel beter gewoon verder te zeilen helemaal rond . Maar dat was nooit de bedoeling . Moeilijk !
Donderdagmiddag vliegen we terug naar Europa . Raar om bijna twee jaar weg te zeilen en dan in twee keer tien uur vliegen terug bij af te zijn . Het schijnt trouwens dat vliegen eigenlijk een slechte manier van reizen is : veel te snel, de ziel kan niet mee aan die snelheid en komt pas een tijdje later aan . Na een tijd zeilen kunnen we dat helemaal begrijpen . Voor ons zal dat geen probleem zijn, van onze ziel blijft er niet veel meer over . Er zijn stukken afgescheurd in Engeland, Galicia, KaapVerden, Aves, Markiezen, Tuamotu’s, Vanuatu, NieuwZeeland….. Positief , want dan moeten we zeker nog terug om al die flarden te gaan vergaren. En intussen zal geen duivel zo’n licht zieltje willen kopen .
Maar het is dus gedaan . Dus hoog tijd om deze blog af te sluiten . Allemaal bedankt voor aandacht en commentaar, interesse en verveling, afgunst en medelijden . De enige goeie quote om een reisblog mee af te sluiten zijn natuurlijk de laatste woorden die Captain Scott met bevroren vingers in zijn dagboekje krabbelde : ‘how much better this has been than lounging at home in too great a comfort …’ . Maar Scott lag toen tussen enkele doodgevroren companen in een tentje in het ijs, wij op een comfortabel bed in geaircoede hotelkamer. Scott droomde van een blik bovril, wij hebben de voorbije dagen een afvalcontainer gevuld met genoeg mondvoorraad om in Vanuatu een supermarkt op te zetten . Dus is het misschien niet helemaal opportuun Scott hier te citeren . Gelukkig is er altijd nog L.Cohen om er aan zijn haar bij te sleuren : ‘just like our travels to the moon our to that other star, I guess You go for nothing if You really wanna go this far’
laissez faire 
Aan alles komt een einde en wat jullie hebben meegemaakt kan men niet meer afnemen. Weet dat er in Torrevieja een C45S R/C klaar ligt om eventueel eens herinneringen op te halen als je eens naar Majjorca zou wille zeilen!
Frans
Wij zullen jullie blogs missen, ook de mooie foto’s.
Wij zullen ook de bange dagen en nachten missen dat wij ongerust waren omdat jullie aan een grote of gevaarlijke oversteek bezig waren.
Maar wij zullen ook gelukkig zijn als jullie hier terug in de streek zijn.
Vandaag was het de eerste dag van de lente, hopelijk regent
het niet als jullie hier aankomen.
Jopa en Moeke
komt goed thuys en kom et eki ollemoale vertel’n.
Nonkel Paul en tante Lieve.
Wie verre reizen doet, kan veel verhalen … citaat van Matthias Claudius, Duits dichter 1740-1815
Wij zien er naar uit om jullie reisverhalen rechtstreeks te kunnen horen en ook dat zal een leuke manier zijn om opnieuw te genieten zonder jullie te moeten missen. Welkom terug thuis!
Zotjes! Goeie terugreis gewenst!
Wim,Riet & family! What an incredible adventure and journey. You have
given your family an amazing experience that they will have for life. Take time and be patient as you re-enter life back home. You have so much to
share and be thankful for!! Our best wishes as you settle in and celebrate
your parents Golden Anniversary.
Gerry & Marilynn Schuster San Luis Obispo, California
Je zal me waarschijnlijk niet kennen, onze wegen hebben elkaar ooit gekruist in de scouts van Groeninge!
Gewoon even jullie het beste wensen om terug te aarden waar jullie vertrokken zijn, misschien wordt dit jullie moeilijkste opdracht, wat velen niet helemaal kunnen begrijpen. De vele waardevolle herinneringen dragen jullie elke dag mee in jullie ziel en zijn vaak niet voor woorden vatbaar! Blijf je hiermee elke dag opnieuw verwarmen! Keep on dreaming en laat elke dag een ” Carpe Diem ” wezen! Ik heb genoten om af en toe mee weg te dromen via jullie blog, het reizen zit ons ook in het bloed en na vele jaren leven in het buitenland, kon ik vaak voelen hoe het eraan toeging! Un abrazo fuerte desde Buenos Aires! Mucha suerte!! Kristin Verhamme, alias Smurfine onder de scouts vrienden.